در 16 می 2024، دادگاه عالی ایالات متحده نظر خود را در این مورد صادر کرد هارو علیه و، دفاع. در حالی که این پرونده به هیچ وجه به مهاجرت مربوط نمی شود، برگزاری و استدلال آن پیامد قابل توجهی برای افرادی دارد که به دنبال بررسی احکام حذف در دادگاه فدرال هستند. به طور مشخص، کلوخ شکن دلالت بر این دارد که مهلت 30 روزه برای تسلیم دادخواست برای بررسی حکم عزل «صلاحیتی» نیست، به این م،ا که چیزی قابل چشم پوشی نیست و هیچ استثنای عادلانه ای ندارد. در صورت امکان، ارسال دادخواست برای بررسی در دادگاه فدرال ظرف 30 روز پس از صدور حکم حذف بسیار مهم است، اما کلوخ شکن می تواند امید تازه ای به افرادی بدهد که امکان رعایت این ضرب الاجل حساس برای آنها وجود نداشت.
طبق بند 1252 8 USC، تنها راه برای بررسی قضایی حکم حذف، با استثنائات بسیار نادر، درخواست تجدید نظر در دادگاه تجدیدنظر من، است. طبق 8 USC § 1252(b)(1)، “دادخواست بازنگری باید حدا،ر 30 روز پس از تاریخ صدور حکم نهایی حذف ارسال شود.” بیش از 29 سال پیش، دیوان عالی کشور در Stone v. INS، 514 US 386 (1995)، با توجه به نسخه قبلی این اساسنامه، که محدودیت زم، برای تسلیم دادخواست برای بازنگری “اجباری و صلاحیتی” و “مشمول عوارض عادلانه نیست”. ،د متعارف، که توسط منابع برجسته ای مانند مشاوره عملی شورای مهاجرت آمریکا در مورد دادخواست ها برای بررسی و سایر موارد بیان شده است، این بوده است که این در مورد نسخه فعلی اساسنامه نیز صادق است. مهم نیست که شرایط چقدر قانع کننده باشد، ی،ی دادخواست تجدیدنظر که خارج از مهلت 30 روزه ثبت شده باشد قابل بررسی نیست. راه حل در موارد شدید این بود که هیئت استیناف مهاجرت (یا دیگر مؤسسه‌ای که حکم حذف قابل بررسی صادر کرده بود) را برای بازگشایی مجدد روند رسیدگی و صدور مجدد تصمیم خود به گونه‌ای که درخواست بررسی به موقع ارائه شود، منتقل شود. درخواست‌های صدور مجدد به آس، پذیرفته نمی‌شوند، اگرچه رد درخواست برای صدور مجدد به خودی خود می‌تواند مورد بررسی قضایی قرار گیرد، و دادگاه‌های استیناف در مواردی که به طور بالقوه قانع‌کننده‌ای وجود داشته باشد، درخواست‌های تجدیدنظر در مورد امتناع از صدور مجدد را پذیرفته و به BIA بازگردانده‌اند. ادعای کمک ناکارآمد وکیل، مانند ژائو در مقابل INS، 452 F.3d 154 (2d Cir. 2006) یا ش،ت احتمالی BIA در ارسال صحیح تصمیم، همانطور که در Jahjaga v. Att'y Gen.، 512 F.3d 80 (3d Cir. 2008).
دادگاه عالی سال گذشته در سانتوس-زاکاریا در مقابل گارلند این که شرط پایان یافتن راه حل در بند 1252 (d) 8 USC صلاحیتی ندارد، اما به این موضوع اشاره نکرد که آیا این در مورد مهلت 30 روزه صادق است یا خیر. تصمیم اخیر دیوان عالی کشور در کلوخ شکنبا این حال، نشان می دهد که مهلت 30 روزه نیز به احتمال زیاد قانونی نیست.
درخواست کننده در کلوخ شکناستوارت هارو، در سال 2013 به دنبال بررسی توسط هیئت حفاظت از سیستم‌های مریتز در رابطه با مرخصی شش روزه بود. پرونده او سال‌ها به طول انجامید، زیرا هیئت حفاظت از سیستم‌های مریتز در بسیاری از زمان‌هایی که پرونده در حال رسیدگی بود، حد نصاب اعضا را نداشت. در سال 2022، زم، که هیئت حفاظت از سیستم های شایستگی سرانجام در مورد پرونده آقای هارو تصمیم گرفت، آدرس ایمیل او تغییر کرده بود و او اطلاعیه اولیه تصمیم را از دست داد. در نتیجه، او همچنین مهلت ارسال دادخواست برای بررسی تصمیم را از دست داد: 5 USC § 7703(b)(1) مقرر می‌دارد که «علیرغم هر ماده دیگری از قانون، هر درخواست تجدیدنظر باید ظرف 60 روز پس از ارائه شود. هیأت دستور یا تصمیم نهایی هیأت را ابلاغ می کند.»
دادگاه استیناف ناحیه فدرال اعلام کرد که درخواست نابهنگام آقای هارو برای بازنگری علیرغم توضیحات او قابل بررسی نیست. همانطور که دیوان عالی کشور توضیح داد:
دادگاه استیناف درخواست هارو برای رسیدگی عادلانه را رد کرد و معتقد بود که این دادگاه موظف است رد درخواست تجدیدنظر او را رد کند. دادگاه استدلال کرد که مهلت قانونی 60 روزه یک «ا،امات قضایی» است و بنابراین «مشمول عوارض عادلانه نیست». برنامه به حیوان خانگی. برای Cert. 2a. دادگاه اظهار داشت: “وضعیت هارو” ممکن است “همدلانه” باشد، اما این موضوع نیز بی ربط بود. همانجا با توجه به ماهیت صلاحیتی این مهلت، دادگاه فاقد ظرفیت «بهانه‌گیری عدم ارائه به موقع پرونده براساس شرایط فردی» بود. همانجا
کلوخ شکن، لغزش عملیات. در 2.
دیوان عالی به اتفاق آرا با حوزه فدرال مخالفت کرد و اعلام کرد که مهلت مورد بحث در هارو صلاحیت ندارد. طبق روال اخیر، دیوان عالی توضیح داد که «فقط در صورتی که کنگره «به وضوح بیان کند» یک ا،ام رویه ای را به ،وان صلاحیت قضایی تلقی می کند. کلوخ شکن، لغزش عملیات. در 3. اساسنامه مورد بحث در کلوخ شکندیوان عالی خاطرنشان کرد، «هیچ اشاره ای به صلاحیت حوزه فدرال، چه به طور کلی یا در مورد ادعاهای نابهنگام» وجود ندارد. شناسه. در 5. بدون ذکر واضح صلاحیت، رویه دادگاه عالی فعلی به طور کلی محدودیت زم، را برای غیر صلاحیتی بودن قائل است. در مورد اخطار تجدیدنظر از دادگاهی به دادگاه دیگر استثنا وجود دارد، اما همانطور که دیوان عالی توضیح داده است، یک استثنا است:
،ت یک نوع محدودیت زم، را مشخص می‌کند که صلاحیتی محسوب می‌شود، اما ما قبلاً ماهیت استثنایی آن را آشکار کرده‌ایم. همانطور که ،ت اشاره می کند، دادگاه در این مورد تصمیم گرفت بو، در مقابل راسل، 551 ایالات متحده 205 (2007)، که مهلت درخواست تجدید نظر از تصمیم دادگاه منطقه در یک پرونده مدنی صلاحیتی است، حتی اگر قانون تعیین کننده این حد چیز زیادی را بیان نمی کند. به بریف برای ایالات متحده 24 مراجعه کنید. در آن تصمیم، ما یک خط از سوابق قبل از رویکرد فعلی ما به چنین موضوعاتی را مجدداً تأیید کردیم. نگاه کنید به 551 ایالات متحده، در 209-210، و n. 2. اما از آن زمان به بعد دقت کرده ایم که هر دو مکان را مشخص کنیم بو، اعمال می شود و در جایی که نیست. بو، مهلت های قانونی برای تجدیدنظرخواهی «از یک دادگاه ماده سوم به دادگاه دیگر» را تعیین می کند. هامر در مقابل خدمتگزاران مسکن محله. شیکاگو، 583 US 17, 25 (2017). همانطور که در مورد سایر نوارهای زم،، ما اکنون خواستار یک “بی،ه واضح” هستیم. شناسه.، در 25، n. 9. این مورد خارج از بو، استثنا به این دلیل که هارو از دادگاه دیگری از طریق یک آژانس به مرکز فدرال شکایت کرد.
کلوخ شکن، لغزش عملیات. در 8. بنابراین، به ،وان یک محدودیت زم، غیرقانونی، محدودیت 60 روزه برای یک دادخواست برای بررسی در کلوخ شکن فرضاً مشمول عوارض عادلانه بود، اگرچه به ،ت این فرصت داده شد تا در صورت امکان، این فرض بازداشت را رد کند (مگر اینکه از این موضوع چشم پوشی کرده باشد، سؤالی که دیوان عالی نیز از حل آن خودداری کرده است). شناسه. ساعت 9.
زبان 8 USC § 1252(b)(1) مربوط به دادخواست های بازنگری احکام حذف بسیار شبیه به زبان 5 USC § 7703(b)(1) است که در این مورد مطرح بود. کلوخ شکن. در هر صورت، تاکید کمتری دارد و فقط می‌گوید: «دادخواست تجدیدنظر باید حدا،ر 30 روز پس از تاریخ صدور حکم نهایی حذف تسلیم شود.» برخلاف مهلت مورد بحث در کلوخ شکن، مهلت درخواست مهاجرت برای بررسی اعلام نشده است که “(n) برخلاف هر ماده دیگری از قانون عمل کند.” و مانند دادخواست بررسی موضوع در کلوخ شکن، دادخواست تجدید نظر در پرونده مهاجرت شامل درخواست تجدید نظر از یک دادگاه ماده 3 به دادگاه دیگر نیست، همانطور که در بو،، بلکه شامل بررسی دادگاه از تصمیم آژانس است. بنابراین، نتیجه گیری غیر قابل اجتناب به نظر می رسد که تحت کلوخ شکن، دادخواست مهلت بررسی 8 USC § 1252 (b) (1)، مانند 5 § 7703 (b) (1) USC، صلاحیتی ندارد.
دادگاه های استیناف ممکن است هنوز به تعویق بیفتند سنگ و مهلت دادخواست تجدیدنظر را صلاحیتی بدانند زیرا دیوان عالی کشور در مواردی از قبیل آگوستینی علیه فلتون، 521 US 203 (1997) و رودریگز دی کیخاس در مقابل شیرسون/آمریکن ا،پرس, 490 US 477 (1989) که «(i) سابقه این دادگاه به طور مستقیم در یک پرونده کاربرد دارد، اما به نظر می رسد بر دلایلی است که در برخی از تصمیمات دیگر رد شده است، دادگاه استیناف باید پرونده ای را دنبال کند که مستقیماً کنترل می کند، واگذاری حق ابطال تصمیمات خود به این دادگاه.» مسلماً دنبال ، کلوخ شکن در ا،ریت قریب به اتفاق موارد مهاجرت فعلی نیازی به رد ، ندارند سنگ – که همانطور که قبلاً ذکر شد مربوط به نسخه قبلی این اساسنامه بود – اما صرفاً مست،م امتناع از تمدید مالکیت استون در مورد § 106 INA سابق به INA § 242, 8 USC § 1252 INA فعلی است. اما حتی اگر دادگاه های استیناف از آن پیروی کنند. سنگهمانطور که مدار هفتم در اوایل سال جاری انجام داد سانتوس-زاکاریا که در FJAP v. Garland، در مقطعی در آینده، دیوان عالی کشور در صورت اجرای رأی وحدت رویه خود در کلوخ شکن، باید این جنبه را نادیده بگیرد سنگ.
بنابراین، در هر موردی که شرایط استثنایی رعایت مهلت 30 روزه برای تسلیم دادخواست تجدیدنظر در حکم حذف را غیرممکن کرده باشد، درخواست تأخیر برای بررسی و استناد کلوخ شکن به احتمال زیاد توصیه می شود، حتی اگر درخواستی برای صدور مجدد تصمیم نیز در هیئت استیناف مهاجرت ثبت شود تا یک مسیر جایگزین برای موفقیت ارائه شود. شانس خوبی وجود دارد که ،، که این موضوع را حفظ می کنند، در نهایت به دریافت عوارض عادلانه دسترسی داشته باشند، اگر معیارهای آن را برآورده کنند.
مهم است که به خاطر داشته باشید که واجد شرایط گرفتن عوارض عادلانه، حتی در حوزه‌های قانونی که عوارض عادلانه در دسترس است، آسان نیست. دیوان عالی کشور در Menominee Tribe of Wis v. United States، 577 US 250 (2016)، به نقل از تصمیم قبلی خود در هلند در مقابل فلوریدا، 560 US 631 (2010)، که “یکی از طرفین دعوی فقط در صورتی مستحق دریافت عوارض عادلانه از قانون محدودیت است که طرف دعوا دو ،صر را تعیین کند: “1) اینکه او حقوق خود را با جدیت دنبال کرده است ، و (2) موارد فوق العاده ای شرایط مانع از تشکیل پرونده به موقع او شد.»
در موارد تخلف “فوق العاده” وکیل مانند هلند، دیوان عالی اشاره کرده است که عوارض عادلانه ممکن است اعمال شود. در این مورد،
علیرغم نامه‌های فراوان هلند که بارها بر اهمیت انجام این کار تاکید می‌کرد، کالینز نتوانست دادخواست فدرال هلند را به موقع تنظیم کند. علیرغم نامه های هالند که تا آنجا پیش رفت که قو،ن قانونی قابل اجرا را شناسایی کرد، ظاهراً کالینز تحقیقات لازم را برای یافتن تاریخ من، پرونده انجام نداد. کالینز نتوانست به موقع به هالند در مورد این واقعیت مهم که دادگاه عالی فلوریدا به پرونده او تصمیم گرفته است اطلاع دهد، علی رغم درخواست های زیاد هالند برای این اطلاعات. و کالینز نتوانست با موکل خود در طی سال‌ها ارتباط برقرار کند، علیرغم درخواست‌های مختلف هلند مبنی بر اینکه کالینز به نامه‌های او پاسخ دهد.
هلند، 560 ایالات متحده در 652. اگر ش،ت وکیل فاحش مشابهی باعث تشکیل دیرهنگام دادخواست برای بررسی حکم حذف شود، کلوخ شکن نشان می دهد که عوارض عادلانه ممکن است در دسترس باشد هلند. سایر شرایط فوق العاده نیز بسته به جزئیات می توانند واجد شرایط باشند.
بنابراین، در حالی که مهلت 30 روزه برای تسلیم دادخواست برای بررسی حکم حذف حیاتی است و در صورت امکان باید رعایت شود. کلوخ شکن ممکن است امید تازه ای به ،، دهد که به دلیل شرایط فوق العاده مانع از رعایت آن مهلت شده اند.
منبع: https://blog.cyrusmehta.com/2024/05/harrow-v-department-of-defense-and-what-it-means-for-immigration-cases-the-30-day-time-limit-for-filing-a-pe،ion-for-review-is-still-very-important-but-probably-not-jurisdictional-anymore.html